๒๙๐.
ถาม
เคยไปฝึกสมาธิที่วัดเมื่อหลายปีที่แล้วประทับใจมาก และยังจำคำสอนของหลวงตามาตลอด แต่ตอนนี้มีเรื่องหนักเกินไป หนูทำใจฝึกจิตคิดตามแบบที่หลวงตาสอนไม่ได้ คิอ ปาป๊าป่วยเพิ่งทราบว่าเป็นมะเร็ง หนูร้องไห้เวลานึกถึงปาป๊าตลอด และคิดว่าแบบนี้ไม่ไหวแน่ๆและคนที่หนูนึกถึงเวลาที่หนูคุมใจตัวเองไม่ได้คือหลวงตา หนูอยากคุยกับหลวงตาเผื่อมีอะไรจะช่วยเตือนสติหนูค่ะ
ตอบ
เกิด แก่ เจ็บตาย โรคภัยไข้เจ็บ ชาติ ชรา มรณะ เป็นธรรมชาติพัฒนาการของสังขาร ทุกสรรพชีวิตต้องไหลไปสู่ภาวะนั้นอยู่แล้ว เร็วช้าขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย แต่จะไม่มียกเว้นใครๆ หรือสิ่งใด ท่านผู้รู้กล่าวว่า วันเวลา เกิด แก่ เจ็บตาย โรคภัย ไข้เจ็บ ฯลฯ เป็นมัจจุราช กลืนกินบุคคลผู้หลงเดินอยู่นอกมรรค ผู้เพลินอยู่ในวัย อายุ สุขภาพ ทรัพย์สมบัติ สมมุติ ประดุจหนึ่งน้ำในฤดูฝนหลากมาพัดเอาบุคคลผู้มามัวนอนหลับอยู่ให้พินาศฉันนั้น
๒๘๙.
ถาม
สร้างจังหวะอยู่เฉยๆ ก็เกิดมีความต้องการทางเพศขึ้นมาอย่างรุนแรง วันหนึ่งๆ มีความต้องการ 4-5 ครั้ง ติดต่อกัน 3 วัน จนไปทำงานตามปกติ มันถึงได้หายไป อยากทราบว่าอาการที่เกิดขึ้นเพราะการปฏิบัติหรือเปล่า เพราะไม่เคยเป็นรุนแรงอย่างนี้มาก่อน มาถูกทางหรือมาผิดทางคะ
ตอบ
เป็นไปได้... อารมณ์นี้เราจะปฎิบัติหรือไม่ปฏิบัติมันก็มีอยู่แล้ว แต่การปฎิบัติจะทำให้เราเห็นอารมณ์นี้ชัดขึ้น เหมือนการสร้างเขื่อนขวางทางน้ำ หากคิดจะทำต้องทำจริง จังๆ กันไปเลย ทำให้กลายเป็นเขื่อนไปเลย...เวลามันเป็นมากๆ หากเราผ่านได้ เราจะได้ความรู้และประสบการณ์เอาตัว(จิต)รอด ไม่ว่าจะทางตรงหรือทางอ้อม โดยเฉพาะผู้ใหม่ยิ่งต้องอดทนให้มาก การปฏิบัติธรรมคือปฏิบัติการฝืนเอาชนะความรู้สึกแบบโลกๆ โดยเฉพาะกามฉันทะ ซึ่งเป็นกิจแรกๆ ในนิวรณ์ห้าอย่าง ถ้าแพ้ตัวแรก ตัวอื่นก็ไม่ต้องพูดถึง ถ้าเอาชนะตัวแรกได้เราก็จะได้ไปต่อ... มาถูกทางแล้ว อย่าท้อใจนะ ยามท้อขอให้รู้สึกตัวให้มาก
๒๘๘.
ถาม
ในความว่างในภาวะธรรมระหว่างสูญญตา กับ นิพพาน ต่างกันอย่างไร เข้าใจว่าสุญญตาเป็นภาวะที่เกิดแล้วดับจนเกิดความว่างนิทาน เป็นภาวะที่ว่างแบบไม่มีเกิดขึ้นมาอีกเลยในจิตนี้
ตอบ
สุญญตา อนัตตา นิพพานเป็นความหมายที่พระพุทธเจ้าใช้ เป็นสภาวะเดียวกัน เราอาจเข้าใจหรือยืมใช้เรียกสภาวะที่เป็นเล็กน้อย เช่น สุญญตา อนัตตา นิพพาน ขั้นรูปนาม หรือ ขั้นปรมัตถ์ หรือ สุญญตา อนัตตา นิพพาน ขั้น วิมุติหลุดพ้นไปเลย ......หรือแบบคิดจินตนาการเอากับประจักษ์แจ้งแทงทะลุ
๒๘๗.
ถาม
เป็นพระถ้าจะไปปฎิบัติต้องทำอย่างไร
ตอบ
ท่องคำแสดงอาบัติให้ได้แล้ว มาเข้าฝึกตามคอร์สได้เลย
๒๘๖.
ถาม
อ่านหนังสือธรรม หนังสือสวดมนต์เกิดปัญญาไหมครับ
ตอบ
ได้ ปัญญาคือ ความเข้าใข ความรู้เห็นตามความเป็นจริง เป็นสภาวะดับกิเลสกองทุกข์ (ที่เกิดจากอวิชชาความไม่รู้แจ้ง) ได้ ซึ่งมีอยู่ 3 ระดับ คือ
- เกิดจากการฟัง การอ่าน การทัศนศึกษา
- เกิดจากการพินิจพิเคราะห์ตรองตาม
- เกิดจากการเอาสติเฝ้าดูธรรมารมณ์ที่เกิดกับจิตโดยตรงจนเกิดปฏิกิริยาการเห็นแจ้งดับทุกข์ที่เราเรียกว่า ญาณทัศนะวิมุติอย่างไรเล่า
๒๘๕.
ถาม
ตอนนี้โยมต่อสู้กับกิเลสอย่างแสนสาหัสทุกๆเรื่อง โยมรู้ว่ามันยากจริงที่รักษากายและใจให้มันปกติ ทั้งๆที่มองเห็นตัวโกรธ ตัวน้อยใจ ตัวหลง ก็ยังอยากจะขอลองชิมอีกนิด จิตจะบอกว่าขอหน่อยๆ ทั้งๆที่รู้แล้ว โยมเดินผ่านประตูนรกเพื่อมาสัมผัสความร้อน โยมเล่าให้หลวงตาฟังเผื่อหลวงตาจะแนะนำหลักสูตรที่เหมาะสมกับโยมให้ แต่โยมก็ทำตามคำสอนของหลวงตาค่ะ รู้สึกตัวไปเรื่อยๆ ทำจนกว่าจะได้พบพระพุทธเจ้า
ตอบ
รู้ทาง เห็นทางแล้ว ต้องเดินให้ห่างนรก ต้องหมั่นพัฒนาจิตจนเป็นอริยชน ผู้ปิดประตูนรกได้โน่นเลยทีเดียว.
๒๘๔.
ถาม
อยากให้แม่มาปฏิบัติค่ะ ครั้งแรกตกลงว่าจะมาปฏิบัติด้วยกันที่เชียงใหม่แต่แม่ก็เบี้ยว ก็เลยไปคนเดียว พอครั้งนี้นัดกันจะไปปฏิบัติด้วยกันที่วัดป่าโสมพนัส วันที่ 21-28 มีนาคม 2555 มีแววว่าจะเบี้ยวอีก ทั้งที่จองตั๋วเครื่องบินไว้แล้ว หนูไม่รู้ว่าลึกๆ แม่กลัวอะไร แม่ไม่มีปัญหาเรื่องสุขภาพเพราะวิ่งลู่วิ่งทุกวัน วันละ45นาที หนูควรจะปฏิบัติตัวอย่างไรและควรวางใจกับเรื่องนี้อย่างไรคะ
ตอบ
เอาอะไรแน่นอนกับใจนี้ไม่ได้ หมั่นสร้างเหตุปัจจัยเข้าไว้เถิด คงมีสักวันจะเกิดกุศลกรรมค้ำจุนหนุนส่ง...หรือเพราะเรายังช่วยตัวเองไม่พอ เถอะน่า..อีกสองคอร์ส แม่เธอมาแน่...
๒๘๓.
ถาม
ไม่ทราบว่าหลวงตาพอจะมีกุศโลบายในการทำความเพียรในขณะที่มีเวทนาทางกายสูง ๆ อย่างไรคะ หนูมักจะต้องล้มเลิกความตั้งใจในการเพียรอยู่เรื่อย เวลาป่วยมากๆจะแพ้มันทุกที
ตอบ
เลิกทำไมอีกนิดเดียวก็จะทะลุถึงแล้ว ศึกษาวันนี้ รู้แจ้งเดี๋ยวนี้ ชนะได้ขณะนี้ไม่ดีกว่าหรือ จะมัวรีรอโอ้เอ้อยู่ใย คิดว่าอายุมากนักหรือ เกิดตายตอนนี้จะว่าอย่างไร..เอ้อ คนหนอคน.
๒๘๒.
ถาม
เวลาที่เห็นความคิดมันก่อตัวขึ้นหลังจากที่โดนกระทบทางตา หู จมูก ลิ้น ก็จะมีตัวบอกว่าเริ่มคิดแล้วนะ....มันก็จะหยุด พอกระทบที่ใจมันก็จะสั่นไหว...แล้วก็หยุดได้ แต่พอเป็นความคิดที่ไม่ได้เกิดจากการกระทบในปัจจุบัน มันผุดมาเอง บางครั้งก็รู้เรื่อง บางครั้งก็ไม่รู้เรื่อง มันสับสน อาการแบบนี้ควรตัดแล้วมาอยู่กับกายให้มากขึ้นหรือปล่อยให้มันไหลไปเรื่อยๆจนกว่ามันจะหยุด
ตอบ
ปล่อยไปทำไม ความคิดเหมือนอุจจาระ ยิ่งมากยิ่งเหม็น ยิ่งเล่นยิ่งเลอะ
ถาม
หนูลองปล่อยให้มันไหลไปเรื่อยๆ บางครั้งหนูดันเข้าไปอยู่กับความคิดนั้น โดยเฉพาะเรื่องการปฏิบัติธรรมมันจะชอบทบทวนอารมณ์ที่ปฏิบัติ พอมันเริ่มไปไกลความรู้สึกที่กายมันจะลดลงจนลืมตัว
ตอบ
ไม่ใช่ทวน แต่เป็นการไหลตามอารมณ์ ชอบน้อยชอบมาก ชอบอะไรสิ่งไหนก็จะเข้าไปอยู่ในอันนั้น
ถาม
ดังนั้นตอนนี้เรื่องไหนที่มันคิดขึ้นมาแล้วเป็นเรื่องที่หนูชอบ มันจะชัดมากหนูจึงตัดมันทันที(ซึ่งมันค่อนข้างรู้สึกอึดอัดยังไงไม่รู้) แล้วเรื่องที่หนูไม่ใส่ใจก็จะปล่อยมันไป แล้วตอนที่มันหายไปกลับไม่ชัดเพราะไม่ค่อยจะสนใจดูมัน มันหายไปตอนไหนไม่รู้ รู้แต่ว่ามันไม่อยู่ สรุปว่าตอนนี้หนูควรทำแบบที่ทำอยู่นี้ หรือควรทำแบบไหนดีคะ
ตอบ
รู้อยู่แล้วว่าความคิดไม่ใช่ของจริง ทิ้งมันไปเถิด..รู้ตัวไปเรื่อยๆจิตจะคลายไปเอง.
๒๘๑.
ถาม
อยากให้หลวงตาให้คติเกี่ยวกับพระเครื่อง เครื่องราง ของขลังคุ้มครองได้จริงไหม
ตอบ
เครื่องรางคือนิมิตหรืออุปาทานให้จิตติดยึด เป็นรางรองรับจิตให้วิ่งตามนั้น
ของขลัง คือวัตถุอุปาทานขังจิตไว้ในที่มืด ไม่ให้ได้พบแสงสว่างหรือมีอิสรภาพ เรียกอีกอย่างว่าไสยศาสตร์ ความรู้ที่ทำให้จิตหลับไหลหลงงมงาย เครื่องรางของขลังเป็นเครื่องเหนี่ยวนำใจได้เฉพาะคนที่ยังไม่เกิดปัญญา คนที่ยังเชื่อความเชื่อ แต่สำหรับอริยชนผู้เห็นแจ้งอริยสัจแล้วไม่ใช่.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น